Recenzja: Landscape – Outside Of Nowhere
Outside Of Nowhere
Debiut Warszawskiej formacji muzycznej Landscape, otwiera przed muzykami drogę do wspólnego poznania z odbiorcą. Pierwsze spotkanie zespołu zatytułowane „Outside Of Nowhere„, jest zaledwie poprawną pozycją na bogatym w
poważne i mocne muzycznie propozycje polskiej sceny progresywnego rocka.
Od zalet i ciekawych rozwiązań po poprawne muzyczne aranżacje. Na duży aplauz zasługuje wokal Mateusza Iskandara. Gość potrafi nie tylko pięknie prowadzić prog-vocal, ale sięgnąć po wyśmienity growl. Jednak aranżacje muzyczne dają małe możliwości wyłuszczenia siły głosu Iskandera.
Nie brakuje utworów jak „Breaking Ice” i „Through The Prism Of Time”, gdzie muzycy żyją w perfekcyjnej symbiozie. Uzupełniają się wzajemnie i dają się połączyć muzycznej ewolucji. Ich twórczość, choć na początku drogi, niepełna i klucząca w labiryncie dźwięku, niesie w sobie duży potencjał. Rozstrzygającym okazać się może drugi krążek. Z pewnością pokaże na co stać młodych twórców. Na tą chwilę mamy pat. Mieszane uczucia. Poprawne dzieło, które ma pomóc w rozkwicie dojrzałości artystycznej, na którą z pewnością stać Landscape.
OCENA: 2/5
SPIS UTWORÓW:
1. The War
2. Glass Curtains
3. Burning Ice
4. Trail Of Memories
5. Outside Of Nowhere
6. Through The Prism Of Time
7. Circles
Tagi:landscape, lynx music, outside of nowhere, rock
Trackback z Twojej witryny.
